Waarom een bordermops
Na alweer behoorlijk wat jaren ervaring als fokker van de Mopshonden, is het tijd de balans op te maken. De valkuil van de routine en de gewenning is erg groot. We zijn veel gaan houden van de hondjes en ze maken een belangrijk onderdeel uit van ons gezin.
Toch zien we een aantal dilemma’s waaraan we niet voorbij willen gaan. De belangrijkste is de gezondheid en de ademhaling. We hebben ook honden met een lange snuit zoals een Mastiff en een Border terriër en we zien dus dagelijks dat deze honden gezegend zijn met o.a. een veel betere ademhaling.
Het begin
In 2018 heb ik een x Mopshond “Mr Bean”(Benny)gekocht. Ik was erg nieuwsgierig of hij nou een betere ademhaling had. Nou dat had hij zeker. Het was voor mij toen duidelijk…volbloed mopshonden wil ik niet meer fokken.
Ze zijn heel erg beperkt door hun uiterlijke kenmerken. Ik accepteerde dat sommige van mijn mopshonden geen lange wandeling aankon, ik werd blind voor hun beperking.
Onze Border terriër teef Eva was inmiddels al op een leeftijd om haar eerste nestje te mogen. Volbloed border terriërs fokken trok mij eigenlijk niet zo. Maar haar goede uithoudingsvermogen, grappige karakter(soms wat feller, ja ze is wel een terriër 😅)leek me toch wel een hele leuk combinatie met de mopshond.
Ik wou haar laten dekken door 1 van mijn mopshonden reuen maar Mr Bean was een natuurtalent en hij was de volbloedjes elke keer voor😅. Het eerste nestje was dus border terriër x X mopshond. Het zijn geweldige hondjes geworden. Zo grappig als de mopshond en zo degelijk en gezond als de border terriër.
In 2020 heb ik de border terriër nogmaals laten dekken door een volbloed beige mopshond en daar kwamen 4 pups uit.
Inmiddels zijn ze 1 jaar oud en de eigenaren zijn heel positief. Ze hebben totaal geen ademhalingsproblemen of andere gezondheidsproblemen. Hele sterke hondjes met een grappig karakter. Ze hebben alle een plukvacht.
In 2021 is ze nogmaals gedekt door een volbloed zwarte Mopshond. Daar kwamen 5 pups uit en 1 zwart teefje is hier gebleven.
In 2021 heb ik een mopshond teefje laten dekken door een border terriër. 4 geweldig leuke pups zijn hier uitgekomen. 1 teefje heb ik aangehouden en ze verwacht binnenkort haar eerste nestje.
We krijgen weleens de vraag, testen jullie de ouderdieren. Nou tot op zekere hoogte wel. De ouderdieren die we inzetten moet minimaal aan de fokvoorwaarden voldoen van de rasverenigingen.
Bij de mopshond is dat de uithoudingstest en een knie onderzoek.
Bij de border terriër is dat een SLEM test.
Daarnaast blijkt uit onderzoek dat rashonden populaties kampen met een behoorlijke hoge mate van inteelt. Ook is het wetenschappelijk aangetoond dat de vorm van een brachycefaal (kortsnuitig) honden hoofd per definitie ongezond is (Gert ter Haar).
Het is altijd moeilijk om in te schatten wanneer uiterlijke kenmerken het welzijn van een hond onverantwoord schaadt. Het is eenvoudig te stellen dat bijvoorbeeld een goede ademhaling het welzijn positief beïnvloedt, terwijl benauwdheid het welzijn ernstig schaadt. Naar mijn menging zijn Mopshonden duidelijk beperkt door hun uiterlijke kenmerken. De kans op o.a. brachycefaal obstructief syndroom moet zo klein als mogelijk zijn. Een hond mag niet benauwd zijn of anderszins lijden ten gevolge van uiterlijke kenmerken die te extreem zijn geworden. Helaas is fokken zonder risico’s op ziekte niet mogelijk maar een fokker kan wel maximaal zijn of haar best doen om gezonde honden te fokken. Dit proberen wij ook en wel o.a. door middel van Outcross
OUTCROSS
Hoe doen we dit:
– We zetten alleen Mopshonden en Border terriërs en kruisingen daarvan in voor de fokkerij die vrij zijn van knieproblemen en er wordt van iedere hond het DNA onderzocht op 170 mogelijke erfelijke aandoeningen (Embark, MyDogDNA).
– De honden die we inkruisen moeten voldoen aan de eisen op het gebied van gezondheid die voor dat ras gelden. Ook moeten ze voldoen aan de normen die door de overheid zijn gesteld. Ze moeten dus een snuit hebben. De ogen moeten voldoende diep in de schedel liggen. De neusgaten mogen niet te vernauwd zijn en de honden mogen geen neusrol hebben ten gevolge waarvan er haartjes in de ogen kunnen steken.
– We streven ernaar om te fokken op natuurlijke wijze dus we hebben een sterke voorkeur voor natuurlijke dekkingen en natuurlijke geboorten.
– Onze eerste ervaringen leren ons dat de snuit van de Bordermops een flinke verbetering is. Ze hebben een zeer goed uithoudingsvermogen, zijn iets atletischer gebouwd. Het karakter is iets veranderd. Mijn inziens in positieve zin. De eerste combinatie bordermops x bordermops is gemaakt en de pups zijn op dit moment nog te jong om te beoordelen maar vooralsnog zitten er mooie neusjes op. We hopen ze te volgen en als ze 1 jaar zijn geweest kunnen we kijken hoe ze uitgegroeid zijn.
We zullen het allemaal moeten ontdekken want deze kennis staat nog in de kinderschoenen.
Verbeteringen
Waar willen we in ieder geval verbeteringen realiseren?
Allereerst moet de schedel van de honden minder extreem brachycefalisch worden. Dit betekent meer ruimte in de schedel voor de hersens, een ruimere gehoorgang, diepere kassen waar de ogen zo in liggen dat de honden niet of nauwelijks oogwit tonen en bovenal een snuit waarin de structuren van het ademhalingsysteem zoveel ruimte hebben dat de ademhaling niet gehinderd wordt.
Het inkruisen van andere rassen zal de genetische variatie fors verbeteren. Hierdoor zal ook de kwaliteit van het auto immuunsysteem toenemen en de kans op (erfelijke) ziektes en zogenaamde inteeltdepressie (onvruchtbaarheid, kleiner wordende nesten) zal afnemen.
Stambomen
Alleen honden die deel uit maken van een ras ontvangen een stamboom van de Raad van Beheer. In de nabije toekomst kunnen nakomelingen van outcross projecten aangekeurd worden. Er wordt dan beoordeeld of ze voldoende lijken op het desbetreffende ras en of ze het ras kunnen verbeteren. Het zal lastig worden voor de Bordermopsen om aan de eisen te voldoen. Ze zijn duidelijk een mix van beide rassen, de Border Terriër en de Mopshond.
Het is voor mij niet de bedoeling om een “retro mops” te fokken. Ik wil het vooralsnog bij de Bordermopsen houden. Ze zijn erg aanhankelijk, vrolijk, gezellig, sociaal, actief, en een tikkeltje eigenwijs.